ömrüm…Neredeyse…
Merhaba yeryüzünün en k?ymetli ve vefakar okuyucusu. Bu sefer giri?i k?sa tuttum çünkü sizler için yeni bir yaz? dizisi kalem almaya ba?lad?m. Ve bu yaz? dizimi sizlerle bir an önce payla?mak istiyorum. Konusu benim hayat?m olan bu yaz? dizisi, (sesleri duyar gibi oluyorum: œçok da mühimdi sanki!Nereden ç?kt? ?imdi demeyin, bir okuyun lütfen.) ?u ya??ma kadar ya?ad?klar?m?n biraz abart?l?, biraz masals?, biraz da olmas?n? isteyip de olamad??? yönleriyle sizlere aktarmaya çal??aca??m. 26 y?l, 141 gün ve yakla??k 13 saatlik oldu?um ?u anda bu sürecin hat?rlayabildi?im k?sm?n? be?eninize sunuyorum. Afiyet neyim olsun. Sa?l?kla ve muhabbetle kal?n…
ömrüm…Neredeyse…
Bölüm-1
çsminin içerisinde benim için telaffuzu zor birkaç harfi bulunduran çocukluk arkada??m?n evinin önündeydim. Her seferinde ismindeki harfleri, söyleyebildi?im harflerle yer de?i?tirdi?im için arkada??m?n ismi hem garip ve sevecen bir hal al?yor hem de birazc?k k?sal?yor ve bence gereksiz ayr?nt?lardan ar?n?yordu. Arkada??m da benim ismime ayn? muameleyi yapt??? için topu topu 4 harfli ismim, ayn? olan iki harfin tek seferde ve uzat?larak söylenmesi, sonuna da ismimde olmayan bir harfin eklenmesiyle yeni bir hal al?p; ?u ?ekilde söyleniyordu: œUuy! . Arkada??m?n bir taraftan Karadenizli olmas? hesaba kat?l?rsa san?r?m i?i biraz daha da kolayla??yordu.