Merhaba yeryüzünün en k?ymetli ve vefakar okuyucusu. Bu sefer giri?i k?sa tuttum çünkü sizler için yeni bir yaz? dizisi kalem almaya ba?lad?m. Ve bu yaz? dizimi sizlerle bir an önce payla?mak istiyorum. Konusu benim hayat?m olan bu yaz? dizisi, (sesleri duyar gibi oluyorum: œçok da mühimdi sanki!Nereden ç?kt? ?imdi demeyin, bir okuyun lütfen.) ?u ya??ma kadar ya?ad?klar?m?n biraz abart?l?, biraz masals?, biraz da olmas?n? isteyip de olamad??? yönleriyle sizlere aktarmaya çal??aca??m. 26 y?l, 141 gün ve yakla??k 13 saatlik oldu?um ?u anda bu sürecin hat?rlayabildi?im k?sm?n? be?eninize sunuyorum. Afiyet neyim olsun. Sa?l?kla ve muhabbetle kal?n…
ömrüm…Neredeyse…
Bölüm-1
çsminin içerisinde benim için telaffuzu zor birkaç harfi bulunduran çocukluk arkada??m?n evinin önündeydim. Her seferinde ismindeki harfleri, söyleyebildi?im harflerle yer de?i?tirdi?im için arkada??m?n ismi hem garip ve sevecen bir hal al?yor hem de birazc?k k?sal?yor ve bence gereksiz ayr?nt?lardan ar?n?yordu. Arkada??m da benim ismime ayn? muameleyi yapt??? için topu topu 4 harfli ismim, ayn? olan iki harfin tek seferde ve uzat?larak söylenmesi, sonuna da ismimde olmayan bir harfin eklenmesiyle yeni bir hal al?p; ?u ?ekilde söyleniyordu: œUuy! . Arkada??m?n bir taraftan Karadenizli olmas? hesaba kat?l?rsa san?r?m i?i biraz daha da kolayla??yordu.
Kap?y? çald???mda genelde arkada??m?n ablas? ç?k?yordu. Ses tonunun biraz sert olmas? (asl?nda sert de?il de sanki nefesi, ci?erlerinden ç?k?p dudaklar?na ve sonras?nda konu?ma olarak d??ar?ya ç?k?ncaya kadar çok ac? çekti?ini anlatmak istiyordu) beni korkutuyordu. Ben de ismini eksik ve kafama göre de?i?tirdi?im arkada??m?n evde olup olmad???n? sorard?m fazlaca muhabbeti uzatmamak için. Bu, öyle bir seremoni haline geldi ki günlük yap?lmas? gereken bir ritüel gibi geliyordu bana:
Â
Ey ad?n? bir türlü adam ak?ll? söyleyemedi?im arkada??m?n sert ve tok sesli ablas?, nerede bu arad???m insan?
Evde!
Â
Bu minik ve neredeyse diyalog olmaya çok yak?n olan kar??l?kl? soru-cevap turundan sonra arkada??m, arkas?ndan süzülen ???kla belirirdi. çok ac? çekti?im, yoruldu?um ve arkada??m?n ablas?na œabla yerine œapla dedi?im için ve bunun üzerine œah bir de konu?may? ö?rense! bak??lar?ndan kurtard??? için arkada??m? o ???k süzmeli beliri?ini biraz abart?yordum san?r?m her seferinde. Be?-alt? ya?lar?nda olman?n hayal gücü, size ne zaman ve ne ?ekilde göz aldanmas? sunaca??n? bilemezsiniz. S?rf bu yüzden bakkala tek ba??ma gidemiyordum. Bakkala gitmem gerekti?inde her zaman yan?mda muhte?em ötesi kahraman?m, e?siz bir tanem ikizimi bulunduruyordum. çünkü beni her türlü tehlikeden koruyabiliyordu. Mesela bakkal?n a?z?ndan ç?kan alevleri, dü?man ba??na gelmesin dedirten buz gibi, çelik gibi bak??lar? ile bertaraf ediyordu. Hatta bu bertaraf etme seanslar?ndan birisinde, sinsice aradan s?yr?lan birkaç küçük alev parças? yüzünden saçlar?m yanm??t?. ççerisi çok pis koktu?u için bakkal amca bizi kovmu?tu, annem taraf?ndan verilen sipari?i alamadan. Bu olaydan sonra hep aln? aç?k olarak dola?t?m. Bu yetmemi? gibi alt? ya??nda olup da aln? aç?k olmak; yeti?kin muamelesi görmeme neden olmu?tu: œUuy, kalk i?e geç kalcan! çoluk çocuk a? bekliyor, alacakl?lar da senden almay? dü?ündü?ü paray? bekliyor! . Bunun üstüne ben de gaza gelir, araban?n anahtarlar?n? ald???m gibi üç tekerlekli bisikletime do?ru giderdim. O zamanlar œdüt düt ?eklinde ses ç?karan otomatik kilitli araba anahtarlar? yoktu tabiî ki. Hatta klima bile yoktu arabalarda. Bazen de i?i abart?p babam?n arabas?n?n anahtarlar?n? al?yordum. Babam araban?n anahtar?n? olmad???n? görünce, pani?e kap?l?p; sabun vas?tas?yla kal?b?n? ald??? araba anahtar? ?ablonunu al?p evimizin yan taraf?ndaki kiler-atölye-garaj?ms?ya giderdi. Kal?ba, s?cak demir bulamad??? için annemin pasta yapmakta kulland??? hamuru döker ve sonra hamuru f?r?nlay?p sertle?tirirdi. Bu a?ç?l?k deneyiminin i?e yaramazd? ve kaderindeki mesle?in a?ç?l?k oldu?unu, gözlerinin önüne gelen bin bir türlü hayallerle anard?. Annem ise hamurunun gitti?ini anlay?nca ko?a ko?a kiler-atölye-garaj?ms?ya girip; œDur, yapma! ?eklindeki naras? ile babam? durdurup sakinle?tirirdi. Ustal?kla kulland??? terli?i, bumerang konumuna getirip bir ç?rp?da elimden araban?n anahtar?n? al?r ve babama teslim ederdi. Birkaç kere parma??m?n kopma riskini ya?asam da zaman içinde bumerang-terli?e kar?? kendimi savunmay? ö?rendim ¦
Bizim bu kiler-atölye-garaj?ms?n?n çocuklu?uma büyük etkisi, hatta inanmayacaks?n?z; büyük katk?s? olmu?tur. çünkü akl?n?za gelebilecek ve gelemiyecek her?ey buradayd?. Kendi içinde güzel bir dünyas? olan, en baba ekosistemlere kafa tutacak bu e?siz kombinasyon, yani kiler-atölye-garaj?ms?, her cm² si de?erlendirilen bir mekand?. Bu odan?n ayr?nt?lar?na daha sonra tekrar dönece?im…
Deli dolu geçen ve yoldan ç?kmaya müsait çocuklu?umun, buna benzer birçok hikâyesi oldu. Ama ikizimle birlikte misafir odas?nda yapt???m?z tehlikeli deneyi asla unutamam. çocuk merak? i?te; kediyi öldürten bir merak. Ama merak?m?z asla bir kediyi öldürmedi. Hatta kedileri çok severdik. Daha okula ba?lamad???m?z zamanlard?; alt? ya??ndayd?k. Ben ise gördü?üm birçok ?eyin nas?l oldu?unu anlamak için sürekli deney yap?yordum. Kimi zaman tek ba??ma kimi zaman ikizimi asistan?m olarak kullanarak yap?yordum bu deneyleri. ç?te o unutamad???m deneyi de ikizimle birlikte yapm??t?k. Sorun ?uydu: Bir ???k kayna?? nas?l oluyor da ula?abildi?i her yeri ayd?nlatabilir? Deney için karanl?k bir odaya ve bir tane de muma ihtiyac?m?z vard?. Gerekli gereçleri bir ç?rp? da elde ettikten sonra do?ru zaman? bekledik. Gerekli karanl?k ortam? sa?lamak için ak?am olmas?n? beklemeliydik. ç?in tehlikeli yan? ise ak?am bütün ailenin evde olmas?yd?. Ama bizi hiçbir ?ey durduramazd?. Asl?na bakarsan?z œbizi biraz fazla oldu; œbeni demem gerekirdi. çkizim durumdan biraz habersizdi ve birçok deneyde oldu?u gibi bu deneye de ilgi duymuyordu. Ak?am yemek yedikten sonra bir süre bekledik ve herkes oturma odas?nda televizyon izlemeye dald???nda ikizimi gizli i?aretimizle ça??rd?m. Gizli i?aretimiz ?u ?ekildeydi: Ben üç kere sa? gözümü k?rp?yordum, sonra iki kez de sol gözümü. çkizim de saçlar?n? bir sa?a iki kere sola savuruyordu. ?imdi dü?ündü?ümde ikizimin saç?n? bu ?ekilde nas?l sallad???n? hala anlayam?yorum. Daha sonra temin etti?imiz mumla birlikte misafir odas?na gittik. Odan?n en karanl?k noktas? olarak pencerenin önünde duran tekli koltu?unun alt taraf? oldu?una karar verdik. Dikkatli bir ?ekilde mumu, koltu?un alt?na koyduk ve izlemeye ba?lad?k. Mum yan?yor ve oda yava? yava? ayd?nlan?yordu. Bu kadar! Oda ayd?nlan?yordu ama biz yani ben hala odan?n nas?l ayd?nland???n? anlamam??t?m. Bütün hayallerim gözlerimin önünden geçerken, nerede yanl?? ya da hata yapt???m?z? dü?ündüm; hiçbir ?ey eksik de?ildi. Bütün hevesim kaçt??? s?rada burnuma bir koku geldi: Yan?k kokusu. Acaba deneyimin sunucunu alamay???m?n verdi?i üzüntünün kokusu mu bu derken anlad?m ki koltu?un alt?ndaki astar tutu?mu? ve yan?yordu. Ne yapaca??m? bilemedi?im için ikizime çözüm bulaca??m? ve orada beklemesini söyledim; sad?k deney asistan?m da dedi?imi yapt?, orada bekledi. Ben de oturma odas?na, bizimkilerin yan?na geçip televizyon izlemeye ba?lad?m. çünkü o an ne yapaca??m? bilmiyordum ve muhte?em kahraman?m ikizimin, bu olay? çözece?ini dü?ünmü?tüm. çlginçtir, ikiz oldu?umuzdan m? bilmem; ikizim de ayn? ?eyi benim için dü?ünmü?. Ortada ufak çapl? bir yang?n, ne yapaca??n? bilemeyen iki muhte?em kahraman ve ne oldu?unu anlay?nca bize ne yapaca?? hakk?nda en ufak fikrimin bile olmad??? babam vard?. Babam burnunu bir sa?a bir sola oynat?yordu. çok komik görünüyordu. Saatlerce babam?n burun k?v?rma hareketini izleyebilirdim; çok mutlu etmi?ti beni. Ama öyle olmad? tabiî ki; babam kokuya do?ru bir dedektif edas?yla ilerledi. Kokuya yakla?t?kça burun delikleri daha bir büyüyordu sanki. çok korkmaya ve hayret etmeye ba?lad?m. Korkuyordum çünkü babam do?ru yöne do?ru gidiyordu. Hayret etmi?tim çünkü babam?n bu kadar iyi koku alabilece?ini sanm?yordum. Babam misafir odas?na yanan koltu?u ve dumandan dolay? öksüren ikizimi görünce hemen ????? yakt? ve ikizimi odandan ç?kard?. O an ???k kayna??n?n, ula?abildi?i yeri nas?l ayd?nlatt???n? anlam??t?m: ?a??rm??, korkmu? ve k?zm?? bir kayna??n, kararl? hareketi. Bunu babam?n odan?n ?????n? yakmas?ndan de?il de bana do?ru ye?il gözlerinden f?rlatt??? bak??lar?ndan anlad?m. œSuperman gibi gözlerinden k?rm?z? lazer ???n? ç?km??t? sanki. Bu bak??lar kar??s?nda beni koruyabilecek bir kalkan olmad??? için fazla dayanamad?m ve a?lamaya ba?lad?m. Neyse ki babam hemen ufak çapl? yang?n? ci?erlerine derince çekti?i nefesiyle söndürüverdi. Olay?n sonras?n?, zihnimden zorla sildi?im için hat?rlam?yorum ¦
