Her şeyin bir zamanı var değil mi
ölmenin, a?laman?n ya da sevmenin
Ama bir türlü s?ras?n? tutturamad?m
Hangisini daha önce yapmal?yd?m acaba
Â
Zamans?z gelen sorular o kadar a??r oluyor ki
Oldu?u gibi kabul etmek mi gerekiyor acaba
Hayat?n bana, benim ona yakla?t???m kadar benden uzakla?mas?n? ¦
Birbirimizi, ne ayn? kutuplar gibi itebildik
Ne de farkl? soluklar?n arkas?nda durabildik
Â
Herkes bir ?eyin pe?inde ko?uyor
Alabilece?i kadar?n? almak için, sadece bu
çstenilenin ötesinde; neyin var olabilece?i ku?kusu içinde
Sadece alabilece?i kadar?n? al?yor ve uzakla??yor
Ne kadar verebilece?ini dü?ünmeden
Ya da neleri kaybetti?ini
Â
Ben üstüme dü?en paydan vazgeçtim
Hayat?n verebilece?ini ben zaten alm??t?m
Ama verebilece?imi veremedim.
Belki de borçlu gidiyorum
Belki de tek borcum kendime
Verebilece?im sadece birkaç kelime kald?.
Uzatmaya giden bir maç gibi
O kelimeleri bir türlü almas? gerekene veremedim
Ya vermesini bilemedim
Ya da vermekten korktum
Ama korkunun ne ecele faydas? var ne de bana
Â
Acaba yazamad?klar?ma m? üzüleyim
Ya da benim için yaz?lmam??lara m?;
Hayat?n hünerli ellerinden dökülmesini istedi?im birkaç kelime gibi.
Belki de henüz okuma yazmay? sökemedim,
Hayat?n içinden bir kaç kelime ç?kartamayacak kadar
Â
Neyse,
Ben üstüme dü?en paydan vazgeçtim;
Hayat?n bana verebilece?ini tam olarak alamasam da.
Biliyorum pes etmek yak??maz bana,
Ben zaten buraday?m, hayat?n bir kö?esine çekildim
Ve yapmas?n? en iyi bildi?im ?eyi yap?yorum;
Bekliyorum ve dinliyorum,
Dinlenmesi gereken bir ben
Ve beklenmesi gereken bir sen vars?n ¦
