Bir Varmış, Bir Yokmuş
Evvel zaman içinde bir œvarm?? ?, bir de bir œyokmu? ?. œVarm?? ?, ad? üstünde herhangi bir yere ula?m??lardanm??. Bunlar gibi varamayanlara, œYokmu? ? denirmi?.
œYokmu? ?lar, bu œVarm?? ?lar?n nereye vard?klar?n?, bir türlü anlayamam??. œYokmu? ?lar, œVarm?? ?lar?n var?p da kendilerin varamad??? nedir diye hep merak etmi?ler. Bir gün, œYokmu? ?lardan birisi, œVarm?? ?lar?n oldu?u yere gitmeye karar vermi?. Bu ?ekilde œVarm?? ?lar?n nereye vard?klar?n? anlayabilece?ini dü?ünmü?. œVar ?? olmasa da œYok ?unu al?p yola dü?mü?, œYokmu? ?. Dere ve tepe, düz gitmi? onunla birlikte; yarenlik etmi?ler œYokmu? ?a. Gel gelelim bitmiyormu? bu yol bir türlü. Günler, günleri kovalam?? ve bu kovalamaca taraflar yoruluncaya kadar devam etmi?. Günlerin, kovalamaktan ve kovalanmaktan vazgeçti?i an bile, œYokmu? ? hala yürüyormu?. Aniden durmu? ve etraf?na bak?nm??, her ?ey ayn? yerdeymi?; kendisi de. çal?lar?n arkas?ndan ç?kan œVarm?? ?, œVarm???m, Yokmu?um; ne fark eder ki, nereden geldi?imi ve nereye gidece?imi bilmedikten sonra ? demi? ¦
