ULU bir kavak ağacının hemen yanında bir kabak filizi boy göstermiş. Bahar
ilerledikçe, bitki kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurlar
ve güneşin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve neredeyse kavakla aynı boya
gelmiş.. Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa;
– “Sen kaç ayda bu hale geldin?”
– “On yılda” demiş kavak.
“On yılda mı?” diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak. “Ben neredeyse 2 ayda seninle aynı boya geldim, bak.”
– “Doğru” demiş kavak ağacı “Doğru.”
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye, soğuklar arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış. Sormuş endişeyle kavağa;
-“Neler oluyor bana?”
– “ölüyorsun” demi? kavak.
– “Niçin?”
– “Benim 10 yılda geldiğim yere 2 ayda gelmeye çalıştığın için.”
