ömrüm…Neredeyse…Bölüm-3: Bir Dost…

Kas 26, 2008 uğur, yazı

ömrüm ¦ Neredeyse ¦

 

Bölüm-3: Bir Dost ¦

 

Tozlu s?ralar?n tozunu henüz yutmaya ba?lad???m, yaln?z kalmayal?m diye üçerli oturdu?umuz zamanlard?. öylesine bir zaman ki; her daim canl? kalan hat?ralar dolu. Hani o genel tabirle, œokumay? söktü?ümüz  y?llar. Kazak gibi ya da bir ip yuma??. çpin ucundan vermi?ler elimize, biz çektikçe geliyor pe?i s?ra. Gittikçe sökülüyor o kazak. Elimizde bir ip yuma?? olu?uyor. Benim de böyle ba?lad? okumay? sökmem ve sonra elimdekiyle bir ?eyler örme hevesi. S?rf tatbiki olsun diye çok izledim annemin örgü örmesini. Bir ters, iki düz, on üç çapraz, yedi yan ¦ Ne kar???k bir i? bu, örmek ¦ ç?in abc ™sini ö?renip, yeni bir ?eyler üretmek. Ama baz? ?eylerin ö?renmesi ya da ?öyle diyeyim ö?renmesi tamam da yapmas?/söylemesi zor geliyordu. Mesela œr  harfi. Genelde œr  ile œl  aras?nda ilginç bir ses ç?kart?yordum. Bu harfe, œre ™msi le  diyordum: çlk bulu?um. Bir de œb  yerine genelde œp  harfi kullanmam. Bir ?eyi asl? gibi d??a vuramay?nca anlatam?yorsunuz içinizdekini. Benim de bu harflerden dolay? öyle oldu. œAman da pek tatl? konu?uyor bu, yahu!  dendi hep. œAh ulan! ?u harfleri bir söyleyebilsem, size ?imdi neler derdim neler ama olmuyor i?te  ile ba?layan ne a??tlar geçti içimden ¦ ve sadece içimde kald?.

 

Y?llar böyle geçti. Sonunda kendimi gösterebilece?im bir ?ans ç?kt? kar??ma: ö?retmenler Günü ?iir Yar??mas?. çlk defa heyecan denen ?eyi bu anda ya?ad?m diyemeyece?im. çünkü o ilk heyecan?, sünnet dü?ünümde ya?am??t?m. Kand?r?lman?n, aldat?lman?n ilk tad?n? ald???m zamand? ayn? anda. öyle i?te heyecanl?yd?m. çlkokul ö?rencisi olarak beni ne kadar ciddiye al?rlar diye çok dü?ündüm. çok a??r bir ?iir olmamas? laz?md?; yoksa ?iiri ben de?il de babam falan yazd? diye dü?ünürlerdi. Farkl? bir ?eyler yapay?m istedim. Akl?ma dâhice bir fikir geldi. Gazetenin büyük puntolarla yaz?lm?? harflerini tek tek, özene bözene kestim. Hatta baz? harfleri bulamad???mda sorunu k?vrak basit makas hareketleri ile çözdüm. Mesela œP  ye ihtiyac?m oldu?unda, œB  nin alt k?sm?n? kesivermi?tim. œAk?l küpü  dedikleri bu oluyor herhalde. Sonra o toplad???m harfleri bir araya getirip bo? ve ayn? zamanda A4 ebat?nda olan bir kâ??da yap??t?rd?m: HER?EY çççN çOK TE?EKKüR EDERçM. BçR DOST! P . œP  harfini s?rf özenle elde etti?im ve k?yamad???m için eklemi?tim. Hem gizemli bir havas? da olmu?tu ?iirimsi yaz?n?n ¦

 

ç?imi bitirmenin huzuru içinde œHe-Man  in ba?lam???n? beklerken ikizimin z?r?lt?s?, kula??ma kendisinden dakikalar önce geldi. Bir ses ancak bu kadar kula?? t?rmalar, a??nd?r?r, hayata küstürür yahu. çok ac? çekiyor diye dü?ündüm. Hatta çok üzüldüm bu duruma; durumun ne oldu?unu bilmesem de. Ama herkesin gözden kaç?rd??? kahraman?m œTitrek , œHe-Man  nin can yolda??, kadim dostu, muhterem mahlûkat, ekranda beni ça??r?yordu. Herkes he-man de he-man diyordu. Ama vefal? Titrek ™e herkes gülüyordu. Kendimi, Titrek gibi görüyordum. Benim de bir gün sihirli bir prensesim olacak ve beni bir dokunu?la o heybetli œAt?lgan  a dönü?türecekti: Cesur, kendine güvenen, at?lgan ¦ Bu hayaller gözümün önünden geçerken bir anda sadece bir tek gözünden ya?lar akan ikizimi gördüm. Bu k?z hep garipti zaten. œA?layacaksan adam ak?ll? a?lasana  dedi?imde, œNe yapay?m ikizim, ikiz oldu?umuz için sen de etkilenme diye sadece bir gözümden ya? ak?t?yorum  demi?ti. Hakk?n? ödeyemem ikizimin. Ben de bu cümleyi duyduktan sonra hep tek gözü ya?l? a?lad?m. Zaten fazla da a?lamad???m için çok da sorun olmad? ¦

 

çkizim benim ?iir yar??mas? için yazd???m ?aheserimi görmü? ve œBana da, bana da  diye ortal??? y?k?yormu? me?er. ?iir yazamad??? için çok sevdi?imiz ö?retmenimize, üzülüyormu?. œSen üzülme ikizim benim, yapar?z sana bir güzellik dedim  ve kolayl?kla telkin ettim ikizimi. Ne yapsam ne yapsam derken, akl?ma ikinci ilginç bir ?ey gelmedi. Ben de normal, ola?an bir ?iir yazd?m karde?im için. Asl?na bakarsan?z öyle çok da özenmedim. ?iiri bitirdikten sonra bir defa daha okumadan ikizime verdim. Hata varsa bile azc?k da ikizim u?ra?s?n diye ¦

 

Ertesi gün ikimiz de ?iirlerimizi kapal? bir zarf içinde teslim ettik. Yakla??k 15 dakika sonra da sonuçlar aç?kland?. Yar??maya yakla??k 157 ki?i kat?lmas?na ra?men bu h?z beni çok korkutmu?tu. Bir ?eylerin yanl?? oldu?unu o an anlam??t?m. Yoksa ¦ Yoksa ¦ Evet, o an dü?ündü?üm ba??ma gelmi?ti; ikizim birinci, ben ise herhangi birinci olmu?tum. Daha do?rusu dereceye girememi?tim. Y?k?ld?m. Tek gözümden ya?lar akmaya ba?lad?. çkizim ise havalar uçmu?, hatta havada as?l? kalm??t?. Bu k?z?n harbiden çok tuhaf halleri var. Nas?l yapabiliyor böyle garip ?eyleri. Neyse dikkatimi bozmas?na izin vermedim ve a?lamaya devam ettim. çkizim ödül olarak dolma kalem ve birkaç tane de hikâye kitab? kazand?. Bir tanesi bile vermemesi bir yana, kullanmama bile izin vermedi. Olay?n kalan k?sm?n? hat?rlam?yorum ¦

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir