Sessizlik, bazen istediğimiz kadar uzun süre sessizliğini koruyamıyor ya da biz o sessizliğe yeterince tahammül edemiyoruz. Ruhumuz bile bazen bize tahammül edemeyip alıp başını gitmiyor mu; arkamızda sayısını bilemeyeceğimiz kadar çok sessiz insanın, bizi iyi bildiklerini söyleyen nefeslerinin ardında. O nefesler bile bir zaman geliyor, kendine karışıyor ve yerini yeni bir sessizliğe bırakıyor.
